υπηρεσίες
Τα κονδυλώματα αποτελούν ένα από τα πιο γνωστά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, που οφείλονται στον ιό των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV). Σύμφωνα με έρευνες το μεγαλύτερο ποσοστό των ενεργών σεξουαλικώς ατόμων, θα έρθουν σε επαφή με κάποιο τύπο του ιού, σε μια φάση της ζωής τους.
Τα κονδυλώματα είναι καλοήθη ογκίδια μικρού μεγέθους, στο χρώμα του δέρματος ή ερυθρά. Συνήθως εμφανίζονται στην πρωκτογεννητική περιοχή ανδρών και γυναικών. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να εντοπιστούν εσωτερικά στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας. Η διάγνωσή τους γίνεται με το τεστ ΠΑΠ.
Σε ποιες κατηγορίες χωρίζονται τα κονδυλώματα;
Τα κονδυλώματα εμφανίζονται σε διάφορα μεγέθη μεμονωμένα ή πολλά μαζί και χωρίζονται σε χαμηλού, μεσαίου, υψηλού και αβέβαιου κινδύνου. Υπάρχουν περισσότεροι από εκατό τύποι κονδυλωμάτων από τους οποίους ελάχιστοι είναι υψηλού κινδύνου.
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνονται τα κονδυλώματα;
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα κονδυλώματα δεν συνοδεύονται από συμπτώματα, με αποτέλεσμα τα άτομα να είναι φορείς του ιού χωρίς να το γνωρίζουν. Ανάλογα με την περιοχή στην οποία εμφανίζονται και το μέγεθός τους, μπορεί να προκαλέσουν φαγούρα, εκκρίσεις ή ερεθισμό. Σε πολλές περιπτώσεις είναι τόσο μικρά που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Όταν ένα άτομο διαγνωστεί με κονδυλώματα, πρέπει να ακολουθήσει κατάλληλη θεραπεία ώστε οι βλάβες να μην προλάβουν να επεκταθούν. Συνήθως τα συμπτώματα εμφανίζονται τους πρώτους μήνες μετά την επαφή με άτομο που έχει μολυνθεί.
Πώς μπορούν να διαγνωστούν τα κονδυλώματα;
Όταν οι βλάβες είναι εξωτερικές, τότε ο γιατρός μπορεί να τις εντοπίσει και με γυμνό μάτι. Στις γυναίκες στις οποίες τα κονδυλώματα εντοπίζονται στον κόλπο, η διάγνωση μπορεί να γίνει με το τεστ ΠΑΠ και την εξέταση της κολποσκόπησης.
Υπάρχουν και εξετάσεις που περιλαμβάνουν την ανάλυση του DNA του ιού και μας δίνουν πληροφορίες σχετικά με τον τύπο του ιού και το στάδιο της λοίμωξης. Από τη στιγμή που ο ιός μεταδοθεί, μέσα λίγες εβδομάδες έως και δώδεκα μήνες τα κονδυλώματα αρχίζουν να εμφανίζονται.
Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα κονδυλώματα;
Μόλις γίνει η διάγνωση ο γιατρός θα συστήσει και την κατάλληλη θεραπεία. Για παράδειγμα για τα οξυτενή κονδυλώματα χορηγείται φαρμακευτική αγωγή. Άλλες θεραπείες είναι:
- Κρυοπηξία: αποτελεί μια από τις πιο γνωστές μεθόδους, κατά την οποία χρησιμοποιείται υγρό άζωτο για να καταστραφούν τα κονδυλώματα μέσω ψύξης. Συστήνεται σε περιπτώσεις μικρών κονδυλωμάτων. Συνήθως απαιτούνται περισσότερες από μια συνεδρίες. Η μέθοδος αυτή μειονεκτεί διότι δημιουργούνται ουλές μετά τη θεραπεία.
- Διαθερμία: αρχικά εφαρμόζεται διάλυμα ξυλοκαϊνης για τοπική αναισθησία, και οι βλάβες εξαλείφονται με ηλεκτροδιαθερμία. Και αυτή η θεραπεία μπορεί να αφήσει ουλές και υπερχρωμίες, ενώ χρειάζονται επαναληπτικές συνεδρίες.
- Laser: πρόκειται για την πιο σύγχρονη μέθοδο αντιμετώπισης των κονδυλωμάτων. Σημαντικό πλεονέκτημα αποτελεί η πλήρης εξάλειψη των βλαβών σε μια μόνο συνεδρία. Είναι μια ανώδυνη μέθοδος που γίνεται με τοπική αναισθητική κρέμα και χτυπά μόνο τα κονδυλώματα, αφήνοντας στην υπόλοιπη υγιή περιοχή του δέρματος ανέπαφη. Το διάστημα ανάρρωσης είναι πολύ μικρό και δεν εμφανίζονται ουλές.
- Τριχλωροξικό οξύ-Ποδοφυλλίνη: ο γιατρός εφαρμόζει αυτά τα οξέα στις περιοχές που έχουν εμφανιστεί τα κονδυλώματα.
Υπάρχει τρόπος πρόληψης των κονδυλωμάτων;
- Σε ποσοστό περίπου 70% το προφυλακτικό μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μετάδοσης των κονδυλωμάτων, αλλά δεν μπορεί να προστατεύσει από την επαφή με κονδυλώματα που βρίσκονται στις γύρω περιοχές.
- Η εναλλαγή πολλών ερωτικών συντρόφων αυξάνει την πιθανότητα μετάδοσης του ιού.
- Το εμβόλιο παρέχει προστασία από κάποιους τύπους του ιού που σχετίζονται με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Αν κάποιος εμφανίσει κονδυλώματα θα τα έχει για πάντα;
Το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου μπορεί να καταπολεμήσει τον ιό, με αποτέλεσμα τα κονδυλώματα να μην εμφανιστούν. Στην περίπτωση που εμφανιστούν, τα κονδυλώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν και να αφαιρεθούν, ο ίδιος ο ιός όμως θα παραμείνει στον οργανισμό γιατί έχει μολύνει τα κύτταρα. Ακόμη και μετά την αφαίρεση, υπάρχουν περιπτώσεις που τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν ξανά, όταν για παράδειγμα μειωθεί η άμυνα του οργανισμού.